معرفی‌انیمه‌های شبیه به سریال بازی مرکب
تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۳۱۸۷۲
در یکی از بهترین انیمه های درام با موضوع تلاش برای بقا، کایجی ایتو تا خرخره در بدهی فرو رفته است. در ادامه به او پیشنهادی داده می شود تا بتواند مسیر زندگی اش را تغییر دهد اما به قیمت جانش.
به گزارش مشرق، درام پرتنش کره ای بازی مرکب(Squid Game) بعد از انتشار در سپتامبر ۲۰۲۱ در نتفلیکس به سرعت به پربیننده ترین سریال این سرویس استریمینگ در سراسر جهان تبدیل شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
Gyakkyou Burai Kaiji
در یکی از بهترین انیمه های درام با موضوع تلاش برای بقا، کایجی ایتو تا خرخره در بدهی فرو رفته است. در ادامه به او پیشنهادی داده می شود تا بتواند مسیر زندگی اش را تغییر دهد اما به قیمت جانش. او با بازی هایی مانند سنگ کاغذ قیچی با دیگر حاضران روی عرشه ی یک کشتی تفریحی باید برای برنده شدن تلاش کند. همانطور که می بینید، داستان این سریال انیمه شباهت بسیار زیادی به سریال Squid Game دارد.
Btooom!
علیرغم رفتارهای نامناسب و غیرقابل اعتماد بودنش، از همان ابتدای سریال بازی مرکب مشخص است که گی هون مرد مهربانی است که سعی دارد بهترین کار را برای اطرافیان و عزیزانش انجام دهد، به ویژه مادر و دخترش. در انیمه Btooom! اما ریوتا ساکاموتو به چیزی جز بازی آنلاین چند بازیکنی موسوم به بووووم علاقه ای ندارد، بازی که شامل مبارزه به کمک بمب و جمع کردن چیپ هاست. او یک بازیکن طراز اول در ژاپن بوده و اعتماد به نفس بالایی دارد در حالی که در اپیزود اول بر سر مادرش فریاد زده و می گوید که کار می خواهد. بعد از مدتی اما ریوتا ربوده شده و همراه با تعدادی بازیکن دیگر به یک جزیره برده می شوند تا به شکلی واقعی بازی بوووم را انجام دهند، جایی که بمب ها واقعی بوده و آن ها برای فرار باید دست به هر کاری بزنند.
Battle Game In 5 Seconds
در حالی که بازیگران سریال Squid Game با بازی های خود آشنا هستند و در دوران کودکی آن ها را بازی کرده اند، شخصیت آکیرا شیرویاناگی در Battle Game In 5 Seconds باید از علم برای حل بازی ها کمک بگیرد. او که از دنیای واقعی خسته شده و تمرکزش را روی بازی کردن گذاشته است، در نهایت ربوده شده و مجبور می شود برای زنده ماندن و سرگرم کردن رباینده اش به نام میون، تلاش کند. او شباهت بسیاری با چو سانگ-وو دوست قدیمی گی هون دارند و هوش و رویکرد تحلیل گرانه اش به بازی و همچنین فخر فروختنش به دیگر بازیکنان او را بیش از پیش شبیه شخصیت منفور سریال بازی مرکب می سازد.
Death Parade
در انیمه Death Parade، شرایط بسیار وخیم تر و خطرناک تر از یک بازی مرگبار است و به همین خاطر با یکی از بهترین انیمه های تاریک تاریخ این ژانر مواجه هستیم. از آنجا که شخصیت های داستان از قبل مرده اند، بهای بازی را با زندگی هایشان نمی پردازند بلکه سرنوشت روحشان است که باید بر سرش قمار کنند. بسته به عملکردشان، سرنوشت روحشان بین بازگشت به یک زندگی جدید یا محروم شدن از این موهبت و ماندن ابدی در پوچی مطلق تعیین می شود. بازی هایی مانند دارت، بولینگ و هاکی به صورت شانسی انتخاب شده و افراد متفاوتی که در یک زمان مرده اند باید با هم بازی کنند.
Future Diary
وقتی صحبت از خطراتی بسیار بیشتر از حد معمول در یک بازی به میان می آید، بازیکنان انیمه Future Diary توسط خداوند فرا خوانده شده اند تا در یک رقابت شرکت کنند و برنده جانشین خداوند روی زمین خواهد شد. هر یک از بازیکنان دارای یک تلفن همراه است که می تواند آینده را پیش بینی کند و ۱۲ کاندیدای این مسابقات باید تا سر حد مرگ و به کمک این تلفن همراه با هم مبارزه کنند تا نفر آخر جانشین خداوند روی زمین باشد. همانند شخصیت بازیگردان در سریال بازی مرکب، اینجا نیز اطمینان حاصل می شود که همه چیز عادلانه بوده و کسی جز بازیکنان نمی تواند در بازی دخالت کند. این موضوع نیز یکی دیگر از شباهت های این انیمه با فضای سریال Squid Game است.
Kengan Ashura
بازی های موسوم به battle royales تنها نوع بازی هایی که پای مرگ و زندگی در میان است نبوده و بازی های گلادیاتوری نیز یک ورزش بسیار خونین است که تاریخچه آن به قرن ها قبل باز می گردد. در دنیای انیمه Kengan Ashura جنگ گلادیاتوری شیوه ای است که برای حل و فصل مشکلات شرکت های بزرگ به کار گرفته می شود. هر مدیرعامل شرکتی باید مبارزی برای نمایندگی از خود انتخاب کند و این دو در یک نبرد تن به تن بسیار خونین برنده را تعیین می کنند. اوهما توکیتا یک رزمی کار خبره است که تنها برای مبارزه زندگی کرده و به نمایندگی از گروه نوگی در یک تورنمنت به نام زندگی یا مرگ شرکت می کند.
در این اقتباس انیمه ای از سری بازی های Danganronpa، ماکوتو نائگی در حالی که هیجان زده است برای اولین روز وارد آکادمی هوپس پیک می شود اما همراه با ۱۴ دانش آموز دیگر حبس شده و خبردار می شود که اگر قصد فرار دارد باید یک دانش آموز دیگر را کشته و قسر در برود. بازیگردان این آکادمی نیز شباهت زیادی با بازیگردان سریال Squid Game دارد. نکته آشنای دیگر مشارکت ترتیب دهنده ی بازی ها در خود بازی هاست که در این انیمه هدف او شکنجه ی دانش آموزان است.
انیمه Tower Of God که بر اساس یک کمیک اینترنتی از لی جونگ هوی ساخته شده، به مبارزه و رقابت کاندیداهای متعددی می پردازد که قصد ورود و بالا رفتن از برج معروفی را برای رسیدن به قدرت، ثروت و شهرت دارند. یکی از کاندیداها که پسری به نام بم است با دیگران تفاوت دارد. تنها هدف و انگیزه او در شرکت کردن در این رقابت، پیدا کردن دوباره تنها دوستش به نام ریچل است. همانند بازیکنان سریال Squid Game، اینجا نیز آن ها با تست های مرگباری روبرو می شوند که برج برایشان انتخاب می کند.
وقتی یک دانش آموز دبیرستانی به نام کانامه سودو از دوستش دعوتنامه ای برای شرکت در یک اپلیکیشن جدید عجیب و غریب به نام بازی داروین دریافت می کند، دلیلی برای نپذیرفتن این دعوتنامه نمی بیند. اما خیلی زود در می یابد که وارد چیزی فراتر از یک بازی ساده شده است زیرا دشمنانش در داخل بازی، در دنیای واقعی نیز به دنبال او هستند، دوستش مرده است و باید برای جلوگیری از کشته شدن خودش نیز خیلی چیزها را به سرعت یاد بگیرد. همانند سریال Squid Game در Darwin’s Game نیز پول زیاد باعث می شود که بازیکنان به جان هم افتاده و دست به کشتار بزنند.
منبع: روزیاتومنبع: مشرق
کلیدواژه: بازار خودرو بورس قیمت نتفلیکس خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت سریال بازی مرکب سریال Squid Game بازی ها یک بازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۳۱۸۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.
ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد